Pochodzenie i historia rasy w Polsce

Z francuskich przedmieść na salony

W przypadku buldoga francuskiego nazwa rasy może być nieco myląca – prawdopodobnie jej przodkami są małe buldogi angielskie, które przybyły do Francji ze swoimi właścicielami, czyli robotnikami włókienniczymi osiedlającymi się w rejonie Calais. Powstanie rasy datuje się na XIX wiek, chociaż stanowisko kynologów nie jest w tej sprawie jednoznaczne.

Buldog francuski powstał prawdopodobnie w wyniku skrzyżowania buldoga z inną rasą, istnieje kilka teorii, jakiego rodzaju krzyżówki dokonano. Jedna z nich wskazuje na połączenie z psami hiszpańskimi, inna w skrzyżowanej rasie widziałaby mopsy, trzecia przewiduje krzyżówkę buldoga z psami używanymi do tępienia gryzoni i małymi dogowatymi z północnej Francji i Belgii. Nie ulega jednak wątpliwości, że była to rasa rozwijająca się w środowisku francuskiej biedoty, a jej masywna budowa i siła były wykorzystywane podczas walk psów, proceder ten został jednak zabroniony.

Buldogi na salonach zagościły za sprawą króla angielskiego Edwarda VII. Do grona wielbicieli dołączali kolejni ludzie kultury i sztuki, między innymi Henri de Toulouse-Lautrec, który na jednym ze swych obrazów uwiecznił buldoga, czy pisarz i noblista Maurycy Maeterlinck.

Za ostateczną datę uznania nowej rasy należy przyjąć 1898 roku, kiedy to uznana została oficjalna jej nazwa czyli buldog francuski. Jednak już w 1880 roku powstał pierwszy klub zrzeszający właścicieli tych niewielkich psów, co świadczy o szybko rosnącym zainteresowaniu rasą.

Polska historia buldoga francuskiego

O wczesnym pojawieniu się tej rasy w Polsce może świadczyć opublikowany w 1928 roku wzorzec rasy, zamieszczony w publikacji Maurycego Trybulskiego "Psy, rasy, hodowla, tresura i leczenie". Nie jest to zresztą jedyna publikacja okresu międzywojennego, w której pojawia się wzmianka o buldogach francuskich - w miesięczniku "Mój Pies" w nr 2 z 1934 roku znalazło się zdjęcie pary buldożków należących do Olgierdowej Czartoryskiej z Baszkowa. Potwierdza to również tezę, ze rasa ta stała się ulubieńcem polskiej arystokracji, inteligencji i świata aktorskiego. Najlepszym dowodem rosnącej popularności buldogów było założenie w 1937 roku Klubu Buldoga Francuskiego.

Wybuch II wojny światowej nie był bez znaczenia dla rozwoju polskiej kynologii – trudno o jakiekolwiek informacje z tego okresu. Po roku 1945 następuje jednak rozwój hodowli, zajmujących się buldogami francuskimi – największym ośrodkiem staje się Warszawa, gdzie rasą interesują się Weberowie i gdzie powstaje hodowla "Varsovia" inżyniera Zdzisława Lubowickiego. Inne ważne ośrodki to z pewnością Kraków i Wrocław, który w latach 70. zaczyna zyskiwać na popularności za sprawą prestiżowych nagród dla znajdujących się w mieście hodowli.

Od 1995 roku rozpoczyna się nowy rozdział w historii polskich hodowli – jest to zasługa dopuszczenia beżowego umaszczenia psów, które zyskuje coraz większą popularność, a tym samym przyczynia się do rozwoju kolejnych hodowli.